We lopen iets achter op het schema. Vandaag zou Bearbutte dag zijn, maar dat gaat niet lukken. We moeten de Badlands nog doen. Niet alleen is het een prachtig ruig gebied, maar er loopt ook een kudde bizons rond. We hebben gisteren een kleine groep gezien, maar ik hoop zo op een kudde van 200 of 300 stuks. Het is vandaag een van de warmste dagen van de afgelopen zomer. Het kn wel 40 graden worden en dat in de Badlands…. Het wordt inderdaad heel warm, maar het wordt ook een prachtige dag. Echter…geen bizons. Oh wacht, daar staat er een en daar ook nog twee, op verrekijker afstand. Helaas speculaas. Maar we zien wel een mooie groep bighorn sheep met jongen. En tenslotte vlak voor ons een coyote. Hij kwam de (gravel) weg op, zag ons en stopte om ons eens goed te bekijken. Madou zat voorin en maakte een paar mooie plaatjes voor hij een maisveld in verdween.

Bij de toegang tot het park is het Ben Reifel visitor center. Daar is een mooie expositie over de Badlands, vanaf het ontstaan tot nu toe. Ook werden er opgravingen getoond en ook hoe ze worden bewerkt. Madou zal hier meer over schrijven.

Op de terugweg stoppen we nog even in Scenic, een ‘ghost town’ waar nog houten gebouwen uit eind 1800 staan, een gevangenis, motel, museum, e.d. Niets is meer open. Wel is er een tradingpost waar Sam Two Bulls zijn kunst tentoonstelt en verkoopt. Niet open. Dit ‘gat’ is gekocht door een kerkelijke organisatie uit de Filippijnen. Er is een beheerder/oppasser die in het dorp woont. Hij vertelt dat het weer een levend dorp moet worden en dat het weer ‘op de kaart’ moet komen. Maar wat er precies gaat gebeuren, dat wilde hij niet zeggen. Er stond ook een trailer bij de benzinepomp waar een indiaanse vrouw uit de omgeving ‘bij hoorde’. Dan is een gesprek snel gaande. Dat is hier in Amerika zo makkelijk. De mensen praten graag met je, zeker als je van ver komt.

Vanuit Scenic rijden we naar Rapid City waar we nog één nacht logeren bij Howard Johnson.